- Być może szukałeś ośmiobitowej wersji gry?
Sonic the Hedgehog 2 (ソニック·ザ·ヘッジホッグ2 Sonikku za hejjihoggu 2?) – gra platformowa z serii Sonic the Hedgehog. Została wyprodukowana przez Sonic Team, a wydana przez Segę na konsolę Sega Mega Drive w listopadzie 1992 roku. Stanowi sequel do Sonic the Hedgehog, wydanego w czerwcu 1991 roku. Kilka tygodni wcześniej ukazała się jej 8-bitowa wersja na Sega Master System/Sega Game Gear, gdzie miał miejsce faktyczny debiut postaci Milesa "Tailsa" Prowera.
W Sonic the Hedgehog 2 pojawia się partner Sonica, dwuogonowy lis Tails. Akcja gry przenosi się na Westside Island, gdzie pojawił się siódmy Szmaragd Chaosu. Sonic i Tails zamierzają zdobyć je ponownie, aby ocalić wyspę przed złym Doktorem Robotnikiem, który powrócił z nowymi hordami badników i planami podboju świata. Jest to także pierwsza gra w której pojawia się Super Sonic.
W ciągu sześciu miesięcy od premiery gra sprzedała się w ponad sześciu milionach egzemplarzy, czyniąc ją najlepiej sprzedającą się grą na konsolę Sega Mega Drive w historii. Za pomocą technologii lock-on do gry można było również podłączyć kartridż z wydanym później Sonic & Knuckles, aby uzyskać Knuckles the Echidna in Sonic the Hedgehog 2. Gra była potem wielokrotnie portowana na nowe systemy. W 2013 ukazała się jej reedycja, zawierająca różne poprawki i wzbogacona o zawartość, która została pierwotnie usunięta z oryginału.
Produkcja[]
Wstęp[]
Sonic the Hedgehog z 1991 roku okazał się być wielkim sukcesem dla Segi, zapewniając im 65% więcej udziałów w rynku przeciwko konkurencyjnej firmie Nintendo[1]. Dlatego też spodziewano się kontynuacji. Krótko po premierze pierwszej gry, programista Yuji Naka odszedł z Segi, ponieważ był niezadowolony ze swojego wynagrodzenia, także czasu i wysiłku jakiego potrzebował Sonic the Hedgehog oraz braku porozumienia z zarządem[2]. Mark Cerny, założyciel Sega Technical Institute w Kalifornii, spotkał się z Naką i zaproponował mu, aby wstąpił do zespołu w Ameryce, gdzie nie musiałby borykać się z problemami japońskiego oddziału. Projektant poziomów Hirokazu Yasuhara i inni pracownicy Sonic Team przenieśli się razem z nim[3][4], ale projektant i artysta postaci Sonica, Naoto Ohshima, został w Japonii aby pracować nad grą Sonic the Hedgehog CD[5].
Projekt Sonica 2 został przesłany przez STI we wrześniu 1991 roku z planem przygotowania gry na święta Bożego Narodzenia 1992. Zespół pracowników miał mieć 11 miesięcy na ukończenie gry, ale zarząd Segi uznał, że było za wcześnie na sequel. STI zajęło się wtedy innymi projektami, lecz w listopadzie tego roku Sega znów poprosiła o Sonica 2 na święta w przyszłym roku. Pełne prace zaczęły się na początku 1992 roku, a zespół stracił dwa miesiące z planowanych jedenastu[2].
Utworzenie zespołu[]
Zespół pracujący nad drugą odsłoną Sonica był znacznie większy niż poprzednio, a należeli do niego zarówno amerykańscy jak i japońscy deweloperzy. Dominowali jednak pracownicy z Japonii[6]. Początkowo nad grą pracowali jednak tylko Amerykanie, ponieważ deweloperzy z Japonii mieli problemy z wizami[2]. Kierownictwo gry przypisano Masaharu Yoshii, który dołączył jednak dopiero w połowie produkcji - Cerny ustanowił go szefem zespołu STI[6], ale po zakończeniu produkcji Yoshii odszedł. W trakcie produkcji obie strony napotkały również bariery kulturowe i językowe[2]. Japończycy byli przyzwyczajeni do brania nadgodzin podczas produkcji gry i często nocowali na swoich stanowiskach, podczas gdy amerykańscy pracownicy zamykali studio na noc[6]. Jeden z artystów poziomów, Craig Stitt, wyraził się pochlebnie o Yasuharze jako o dobrym współpracowniku, ale Naka został przez niego uznany za osobę arogancką, niezainteresowaną współpracą z Amerykanami[2].
Projektowanie gry[]
Według Ala Nilsena, ówczesnego kierownika marketingowego Sega of America, STI chciało zaangażować wszystkie swoje środki w sukces Sonica 2, ponieważ sequele w tamtym czasie z reguły nie przeyjmowały się dobrze[4]. Planowano aby Sonic był tym razem szybszy niż w ograniczającycm go oryginale. W tym celu opracowano nowy ruch, Sprint obrotowy, dzięki czemu gracze nie musieliby się cofać aby nabrać prędkości. Planowano również aby Sonic zderzał się ze ścianami przy wbieganiu w nie na pełnej prędkości, ale ostatecznie pomysł ten został porzucony. W początkowych założeniach fabularnych Robotnik miał zająć cały świat, a żeby go powstrzymać, Sonic musiałby się cofać w czasie. Zrezygnowano jednak z tego scenariusza z powodu braku czasu - Yasuhara zakładał, że zespół potrzebowałby około dwóch lat na zaprojektowanie poziomów w wersjach z przeszłości i przyszłości[2]. Koncepcja ta pojawiła się przypadkowo w Sonic the Hedgehog CD, ale jako całkowicie zintegrowana z rozgrywką i nieograniczona tylko do samej fabuły[7]. W kwestii poziomów zdecydowano się podwoić ich ilość, ale zmniejszyć liczbę aktów do dwóch[2].
Mapy poziomów pierwotnie powstawały w siedzibie Segi w Tokio, gdzie główny projektant poziomów rysował ich mapy na papierze. Sama produkcja poziomów rozpoczęła się w momencie gdy artyści z STI otrzymali mapę na kartce z pomysłami odnośnie tematyki. Po ustaleniu projektu, artyści rysowali grafikę piksel po pikselu, a następnie umieszczali ją w samej grze, poprzez system Digitizer, należący do Segi. Przy tym artyści musieli mieć na uwagę ograniczenie w postaci wyświetlania maksymalnie 64 kolorów na ekranie[8]. Z konkretnych poziomów, projektując Casino Night Zone Yasuhara zainspirował się podobieństwem elementów rozgrywki w Sonicu do stołów pinballowych, a Sky Chase Zone wzorowane było na anime Future Boy Conan z 1978 roku. Artysta Yasushi Yamaguchi bardzo często poprawiał i przerabiał prace amerykańskich artystów, którzy czuli się rozczarowani, ale jednocześnie nie protestowali, gdyż jego prace były znacznie lepsze. Przez większość czasu Yamaguchi pracował sam, dłużej od innych artystów[2]. Naka i Yasuhara również interesowali się stroną graficzną, przy czym Naka był dość precyzyjny w swoich opiniach[9].
Kierownik artystyczny Tim Skelly zaprojektował natomiast wygląd nowych etapów specjalnych, na podstawie dema stworzonego przez Nakę[10]. Poziomy zbudowane były z trójwymiarowych polygonów, skompresowanych i podzielonych poziomo i pionowo aby zmieściły się na kartridżu z grą. Grafiki do poziomu stworzył Yamaguchi, a ich układ zaprojektował Yutaka Sugano, kierownika Shinobi z 1987 roku[9]. Według Cerny'ego poziomy były wizualnie zachwycające, ale brakowało im głębi rozgrywki porównywalnej do tej z oryginałów[2].
Sonic 2 napotkał problemy również pod koniec produkcji, kiedy STI skończyło się miejsce na kartridżu 4MB<. Aby gra została ukończona na czas przed Świętem Dziękczynienia, szef zespołu, Yoshii, skontaktował się z japońską częścią zespołu. Zarządca Daizaburou Sakurai skontaktował się z prezesem Segi, Hayao Nakayamą, który zezwolił na podwojenie rozmiaru ROMa, aby nie przekładać premiery gry[11]. Yoshii przyznał również, że Sonic 2 nie byłby gotowy bez sprawdzania błędów przez Sega of America. Proces ten zajął trzy tygodnie[7], a gra była ostatecznie grywalna od początku do końca na 48 godzin przed końcem produkcji. Kopie z kodem źródłowym zostały wysłane do Japonii na osobnych samolotach, aby gra mogła dotrzeć nawet w razie wypadku[4].
Narodziny Tailsa[]
Z inicjatywy Yasuhary zdecydowano się również dodać drugą grywalną postać, aby w rozgrywce mogło brać udział rodzeństwo[2]. Podobnie jak w przypadku poprzedniej gry, wewnątrz firmy odbył sie konkurs na ustalenie nowej postaci. Spośród różnych propozycji wybrano dwuogonowego lisa, którego zaprojektował Yasushi Yamaguchi. Postać miała nosić imię Miles Prower, od gry słownej "mile na godzinę". Z powodu zastrzeżeń Sega of America do tego imienia, w ramach kompromisu nadano mu przydomek Tails. Tails miał powtarzać ruchy Sonica, a także być możliwy do sterowania przez drugi kontroler. Wykorzystano go również jako drugą postać w trybie dla dwóch graczy na podzielonym ekranie, który Naka planował już w pierwszej grze, ale z powodu braku wiedzy i umiejętności nie był w stanie zrealizować[12].
Usunięta zawartość[]
Pomimo ambitnych planów STI, dużą część zawartości z gry trzeba było wyciąć[2]. Al Nilsen przyznał, że gra byłaby prawdopodobnie trzy razy większa niż obecnie, gdyby nie zrezygnowano z części elementów. Według niego Naka i zespół pracujący nad grą porzucali nawet pomysły nad którymi pracowali przez miesiące[4]. Prawdopodobnie najbardziej znanym usuniętym poziomem z gry był Hidden Palace Zone, pokazywany często w materiałach przedpremierowych. Miał to być sekretny poziom, odblokowywany po zebraniu wszystkich siedmiu Szmaragdów Chaosu. Według Naki poziom ten miał wyjaśniać genezę szmaragdów, a także obdarzyć Sonica zdolnością transformacji w Super Sonica[13]. Hidden Palace Zone został ostatecznie wycięty z powodu braku czasu i miejsca na kartridżu[2]. Poziom został jednak przywrócony w reedycji w 2013 roku.
Pośród innych usuniętych poziomów znalazły się m.in. leśny Wood Zone[2], Dust Hill Zone, a także niesławny Genocide City Zone, później przemianowany na Cyber City, ponieważ japońscy deweloperzy nie znali negatywnych skojarzeń ze słowem "genocide" (z ang. "ludobójstwo")[5]. Nilsen dodał, że współpraca z Sega of America pomogła im zdecydować które elementy należało wyciąć[5]. Większość należała do prac Amerykanów, którzy byli wściekli, że ich prace zostały usunięte z gry - również artysta Hidden Palace Zone, Craig Stitt, który przyznał że mógł być jedynym Amerykaninem, którego prace zostały zachowane w finalnej grze. W 2017 roku Hirokazu Yasuhara oznajmił, że byłby zainteresowany remakiem Sonica 2 z przywróconą zawartością.[2]
Prototypy[]
- Osobny artykuł: Sonic the Hedgehog 2/Elementy z wersji beta
Sonic the Hedgehog 2 charakteryzuje się największą liczbą znanych i dostępnych prototypów spośród gier z serii. Do najbardziej znanych należą:
- Prototyp "Nick Arcade" – najwcześniejsza znana wersja gry, która pojawiła się w teleturnieju Nick Arcade. Charakteryzuje się przewagą elementów z oryginalnej gry Sonic the Hedgehog, z obecnym wczesnym Sprintem obrotowym oraz Tailsem. Jednym ukończonym poziomem jest Emerald Hill Zone.
- Prototyp Simona Waia – prototyp ten pojawił się po raz pierwszy na jednej z chińskich stron internetowych. Tam też został odkryty przez Simona Waia i wydany w dalszych częściach Internetu. W jednym z wywiadów, Yuji Naka przyznał, że kartridż z prototypem został skradziony z jednego z pokazów w Nowym Jorku w 1992[13]. Ponadto Akinori Nishiyama przyznał, że do kradzieży doszło z powodu braku ochrony w tym momencie[14]. W Azji i Brazylii, prototyp został wstawiony na kartridże i wydany przez piratów jako finałowa wersja, jednak przerobiony został tak, by nie pojawiało się logo Segi podczas włączania konsoli. Ma cztery możliwe do ukończenia poziomy.
- Wersja alpha – datowana na 21 sierpnia 1992 roku, zawiera ukończoną ścieżkę dźwiękową oraz grafikę postaci. Obecnych jest wiele elementów z wcześniejszego prototypu, jednak dodano wiele nowych. Dostępne są w dalszym ciągu późniejsze usunięte poziomy. Ma sześć ukończonych poziomów oraz siódmy, Casino Night, w dosyć zaawansowanej fazie.
- Wersja pre-beta – datowana na 14 września 1992, zawiera już wszystkie poziomy znane z finałowej wersji, w większości także dające się przejść. Jest to też pierwsza znana wersja, w której jest już częściowo usunięte Hidden Palace Zone a także zaimplementowane bardzo wczesne etapy specjalne. Obecnych jest też większość bossów.
- Bety z numerami od 4 do 8 – datowane na tydzień między 18 a 24 września 1992, najbardziej kompletne z prototypów z niewielkimi różnicami.
Fabuła[]
W trakcie poszukiwania nowych przygód w swoim samolocie Tornado, Sonic odkrył Zachodnią Wyspę, gdzie postanowił wylądować i odpocząć, nieświadomy śledzącego go obiektu. Według opowieści, dawno temu mieszkańcy wyspy użyli tajemniczych kamieni, aby rozwinąć swoją cywilizację i osiągnąć dobrobyt. Jednak kiedy chcieli wykorzystać je do złych celów ich dobrobyt natychmiastowo przeminął. Mówi się również, że bogowie ukryli te kamienie głęboko pod wyspą.[15]
Pewnego dnia Sonic spotkał nieśmiałego, pomarańczowego lisa, który nerwowo obserwował go zza palmy. Lisem tym był Miles Prower, lepiej znany jako Tails, który cierpiał prześladowania z powodu swoich niespotykanych dwóch ogonów. Zaciekawiony Tails zaczął biec za Soniciem i był w stanie nawet za nim nadążyć. Sonic nie przejmował się zbytnio i pozwalał sobie towarzyszyć. Pewnego popołudnia Tails znalazł Tornado, które Sonic schował wcześniej na plaży. Będąc pasjonatem maszyn i pojazdów, szybko pobiegł do pojazdu aby bliżej się mu przyjrzeć. Podczas doceniania samolotu zauważył, że Sonic ucinał sobie drzemkę pod skrzydłem Tornada. Wiedząc, że Sonic był właścicielem samolotu, Tails postanowił się wycofać, po cichu aby go nie obudzić. Nagle od strony lasu dobiegł przerażający błysk, po którym nastąpiła okropna eksplozja. Tails schował się pod Tornadem, aby uniknąć nadciągających płomieni i odłamków. Dostrzegł wtedy roboty przekopujące wyspy i narażające ją na katastrofę.[15]
Jak się okazało, zły Doktor Robotnik powrócił i zamierzał znaleźć wszystkie Szmaragdy Chaosu na Zachodniej Wyspie, w tym zaginiony siódmy szmaragd o którym mówiły legendy. Robotnik znów porwał zwierzątka aby odbudować swoją armię badników, a także wznieść swą ostateczną broń - kosmiczną stację Jajo Śmierci. Sonic i Tails wymienili spojrzenia i postanowili wyruszyć wyspie na ratunek. W trakcie swoich przygód przemierzyli różne regiony wyspy i wielokrotnie starli się z Robotnikiem, uwalniając wiele zwierzatek spod jego władzy. Po tym jak pokonali Robotnika w Metropolis Zone, ten postanowił się wycofać do swojej podniebnej fortecy. Sonic i Tails dogonili go tam w Tornadzie, choć samolot został zestrzelony. Tails zdołał jednak przywrócić samolot do funkcjonalności i pomóc Sonicowi dostać się na Jajo Śmierci. Na pokładzie kosmicznej stacji jeż zniszczył Mecha Sonica i Robota Death Egg, po czym na stacji doszło do eksplozji.
W zależności od wybranej postaci i tego czy gracz zebrał wszystkie Szmaragdy Chaosu, zakończenie może mieć różne formy:
- W wersji Sonica, Tails dostrzega eksplozję na Jaju Śmierci i postanawia polecieć Sonicowi na pomoc.
- W złym zakończeniu Sonic spada przez przestrzeń kosmiczną, atmosferę, aż wreszcie ląduje na skrzydle Tornada, które pilotuje Tails. Do bohaterów dołącza także gromada Flicky. Po chwili Sonic i Tails wykonują pozę do kamery.
- W dobrym zakończeniu Super Sonic zlatuje w kierunku atmosfery i dołącza do Tornada i gromady Flickych. Bohaterowie wykonują na końcu pozę do ekranu.
- W wersji Tailsa sekwencja obrazków ukazujących zniszczenie Jaja Śmierci i wystartowanie Tornada jest pominięta.
- W obu wersjach zakończenia Tails spada przez kosmos, do atmosfery i ląduje na skrzydle Tornada, które pilotuje Sonic. Do bohaterów dołączają Flicky, po czym postacie wykonują pozę do kamery.
Rozgrywka[]
Główna rozgrywka[]
Sonic the Hedgehog 2 to platformówka 2D rozgrywająca się na podobnych zasadach co oryginał z 1991 roku. Podstawowe mechaniki gry zostają niemal niezmienione w stosunku do oryginału, ale są również wzbogacone o nowe elementy. Głównym celem gry jest przechodzenie poziomów, które tym razem dzielą się na dwa akty, zamiast trzech. Wyjątek stanowią wszystkie poziomy od Metropolis Zone, w których występuje nieregularna ilość aktów. Pierwszy akt kończy się zwykle przejściem przez tabliczkę mety, a drugi walką z bossem i zniszczeniem kapsuły. Na poziomach pojawiają się rozmaite przeszkody, w tym badniki, a także powracają znane z poprzedniej odsłony pierścienie i pudła z przedmiotami, których zawartość nie ulega zmianie. Nadal obowiązuje również limit czasowy na przejście każdego aktu, wynoszący 10 minut.
Nowością w grze jest możliwość wyboru dwóch postaci poprzez menu opcji. Oprócz Sonica nową postacią jest tutaj Tails, którym jednak gra się identycznie. Domyślnie gracz jako Sonic, z Tailsem jako drugim graczem - sterowanym przez komputer lub drugi kontroler. Jeśli Tails zginie, wypadnie, albo znajdzie się daleko poza ekranem, to zawsze powróci zlatując z góry na swoich dwóch ogonach. Poza tym w każdym innym przypadku Tails nie potrafi jeszcze latać, ale jest nieco niższy od Sonica i nie musi kucać w pewnych miejscach. W grze dodano nową zdolność dla obu postaci - Sprint obrotowy. Podczas kucania należy wciskać przycisk akcji. Postać zwija się wtedy w kulkę i napędza. Przycisk można puścić, aby postać wystrzeliła do przodu z dużą prędkością - podobnie jak przy Ataku obrotowym, ale w tym przypadku można rozpędzić się z miejsca.
W tej grze nie pojawiają się wielkie pierścienie. Zamiast tego podczas poziomu wystarczy zebrać 50 regularnych pierścieni i znaleźć punkt kontrolny. Po jego aktywacji u góry pojawi się Okrąg z gwiazdek, w który można wskoczyć. Gracz zostaje wtedy przeniesiony do etapu specjalnego, gdzie ma szansę zdobyć Szmaragd Chaosu. Od teraz zebranie wszystkich siedmiu szmaragdów nagradza gracza zdolnością super transformacji, jeśli gra jako Sonic. Aby dokonać transformacji należy zebrać 50 pierścieni i wcisnąć przycisk skoku podczas skoku. Super Sonic zyskuje zwiększoną prędkość i nietykalność na normalne obrażenia, ale nadal może utonąć pod wodą, zginąć w przepaści, albo zostać zgniecionym. Zadaje wrogom obrażenia dotykając ich. Zużywa natomiast po jednym pierścieniu na sekundę, dlatego gracz musi dbać o ich zapas. Po ukończeniu poziomu albo wyczerpaniu się zapasu pierścieni Super Sonic wraca do normalnej formy.
Podobnie jak w poprzedniej odsłonie, Szmaragdy Chaosu wpływają na to czy gracz otrzyma dobre, czy też złe zakończenie po pokonaniu finałowego bossa.
Umiejętności[]
Nazwa | Sonic | Tails | Opis |
---|---|---|---|
Chodzenie | Podstawowy ruch w lewo lub w prawo z normalną prędkością. | ||
Bieg | Po pewnym czasie chodzenia w jednym kierunku postać zyskuje większą prędkość. | ||
Hamowanie | Nagłe zatrzymanie się lub zmiana kierunku powoduje hamowanie, którego czas trwania i dystans zależy od prędkości. | ||
Patrzenie się do góry | Należy wcisnąć strzałkę do góry. Kamera przesuwa się wtedy lekko do góry. | ||
Kucnięcie | Należy wcisnąć strzałkę w dół. Kamera przesuwa się wtedy niżej. Z tej pozycji można również wykonać Sprint obrotowy | ||
Podczas biegu należy kucnąć (strzałka w dół). Postać zwija się wtedy w kulkę i może niszczyć przeciwników na swojej drodze. Prędkość i dystans zależą od prędkości gracza przed zwinięciem się. Po utracie prędkości wraca do normalnej formy. | |||
Skok obrotowy | Wciśnięcie klawisza akcji powoduje, że postać zwija się w kulkę i skacze. Może wtedy niszczyć przeciwników. Wysokość skoku zależy od tego jak długo gracz trzymał przycisk skoku. | ||
Pchanie | Wbiegając w niektóre aktywne obiekty postać może je popychać. | ||
Sprint obrotowy | Podczas stania w miejscu, należy kucnąć przytrzymać klawisz skoku. Każde kolejne naciśnięcie klawisza skoku naładowuje Sprint obrotowy. Im więcej szybkich przeładowań, tym większa będzie prędkość wyrzutu. Puszczenie strzałki w dół spowoduje wykonanie zrywu do przodu w formie kulki. | ||
Latanie | brak | Pojawia się jedynie, gdy w trybie Sonic + Tails. Tails wraca na ekran po tym jak znalazł się poza nim. Normalnie Tails nie potrafi latać kiedy jest sterowany przez gracza. |
VS Mode[]
Sonic the Hedgehog 2 oferuje tryb dla dwóch graczy na podzielonym ekranie - górny ekran należy do Sonica, a dolny do Tailsa. Dostępne są cztery mapy: Emerald Hill Zone, Casino Night Zone, Mystic Cave Zone oraz etap specjalny. Na normalnych poziomach wykorzystane są inne utwory muzyczne niż w oryginałach z trybu jednoosobowego. Ponadto w trybie tym wszystkie pudła z przedmiotami posiadają znak zapytania i przyznają losowy przedmiot. Nowymi możliwymi power-upami są Teleport, który zamienia graczy miejscami, a także Eggman, który zadaje obrażenia graczowi który go rozbije. W opcjach można wybrać, czy chce się mieć wszystkie power-upy lub tylko teleport.
VS Mode ma charakter wyścigu, ale zwycięzcą niekoniecznie jest gracz, który jako pierwszy przekroczy tabliczkę mety. Gdy jeden z graczy przekroczy tabliczkę mety, drugi ma jeszcze 60 sekund by dokończyć poziom. Gdy mu się to nie uda, poziom kończy się i zostają pokazane wyniki. Na wynik rywalizacji wpływają również: zdobyte punkty, liczba zdobytych pierścieni (w momencie dotknięcia tabliczki mety oraz całkowita), jak również ilość zniszczonych pudeł z przedmiotami. W każdej z pięciu kategorii lepszy gracz otrzymuje jeden punkt. W przypadku remisu, nikt nie otrzymuje punktu. Wygrywa gracz który pod koniec będzie miał najwięcej punktów ze wszystkich kategorii. Po przejściu poziomu, jego ikona w menu głównym zamienia się w czerwony X i nie można już ponownie w niego zagrać.
W etapach specjalnych jest jeden ekran i ta sama misja - zdobyć więcej pierścieni od rywala. Każda sekcja jest warta jeden punkt. Grywalne są 3 poziomy po kolei i są to kolejno piąty, szósty i siódmy poziom z trybu jednoosobowego. Wygranie dwóch poziomów z rzędu powoduje, że 3 poziom nie jest grany i pojawiają się wyniki rywalizacji.
Po przejściu wszystkich poziomów, pojawiają się wyniki końcowe z wynikami wszystkich poziomów i wówczas wybrany zostaje ostateczny zwycięzca.
Punktacja[]
Podczas gry[]
- Co każde 50,000 punktów - Dodatkowe życie.
- Trafianie badników w serii:
- Pierwszy: 100 punktów.
- Drugi: 200 punktów.
- Trzeci: 500 punktów.
- Od czwartego do piętnastego: 1000 punktów za każdego.
- Od szesnastego: 10 000 punktów za każdego.
- Zderzaki: 10 punktów za każde trafienie aż do dziesiątego.
- Kolorowe płytki: 10 punktów za każde trafienie aż do trzeciego.
- Automat do gier: 8 zestawów po 10 punktów.
- Pokonanie bossa: 1000 punktów.
Podsumowanie wyników[]
- 10,000 lub więcej punktów na koniec aktu: Dodatkowa szansa
- Bonus za pierścienie: 100 punktów za każdy pierścień.
- Bonus za czas:
- 0:29 lub mniej: 50 000 punktów.
- 0:30 do 0:44: 10 000 punktów.
- 0:45 do 0:59: 5 000 punktów.
- 1:00 do 1:29: 4 000 punktów.
- 1:30 do 1:59: 3 000 punktów.
- 2:00 do 2:59: 2 000 punktów.
- 3:00 do 3:59: 1 000 punktów.
- 4:00 do 4:59: 500 punktów.
- 5:00 lub więcej: 0 punktów.
- Idealny bonus: 50 000 punktów za zebranie wszystkich pierścieni w danym akcie. Od drugiego aktu Chemical Plant Zone jest to bardzo trudne zadanie, ze względu na częściej rozgałęziające się i później niedostępne ścieżki.
- Szmaragd Chaosu: 10,000 punktów
Postacie[]
Główne[]
Postać | Opis |
---|---|
Sonic the Hedgehog | Niebieski jeż, potrafiący biegać z prędkością dźwięku, oraz główny bohater. Arcy-wróg Doktora Eggmana. W trakcie swoich przygód Sonic dotarł na Zachodnią Wyspę, gdzie poznał Tailsa. Wraz ze swoim nowym, najlepszym przyjacielem Sonic rusza na kolejną przygodę, której celem jest powstrzymanie Eggmana przed podbojem wyspy. W trakcie rozgrywki Sonic może transformować się w Super Sonica, jeśli zbierze wszystkie siedem Szmaragdów Chaosu. |
Miles "Tails" Prower | Lis z dwoma ogonami, które były przyczyną szykanowania go przez inne zwierzęta. Tails posiada wielki talent do budowania maszyn. Jest łagodny i nieśmiały. Kiedy poznaje Sonica, zaczyna za nim biec, aż wreszcie postanawia zostać kimś takim jak on. Tails staje się wkrótce najlepszym przyjacielem Sonica i pomaga mu w pokonaniu złego Doktora Eggmana. Sonic oddaje również Tailsowi swój samolot - Tornado. |
Doktor Eggman | Doktor Eggman (właśc. Doktor Ivo Robotnik) to szalony naukowiec, którego IQ wynosi ponad 300 punktów. Robotnik planuje podbić Zachodnią Wyspę, oraz zniewolić zamieszkujące wyspę zwierzątka, wykorzystując je jako napęd dla swoich badników. Eggman szuka także tajemniczych Szmaragdów Chaosu, ponieważ doszły do niego wieści o siódmym szmaragdzie, które pozwolą mu zrealizować jego niecne plany. Nowa generacja badników buduje tymczasem dla Eggmana jego wielką kosmiczną stację bojową - Jajo Śmierci. |
Zwierzątka[]
Poziomy[]
Sonic 2 składa się z jedenastu poziomów. Do siódmego włącznie każdy składa się z dwóch aktów - pierwszy zakończony tabliczką mety, a drugi walką z bossem.
- Emerald Hill Zone – pierwszy poziom. O tematyce Green Hill.
- Chemical Plant Zone – drugi poziom. O tematykach: przemysłowej i wodnej.
- Aquatic Ruin Zone – trzeci poziom. O tematykach: starożytnych ruin i wodnej.
- Casino Night Zone – czwarty poziom. O tematyce parku rozrywki.
- Hill Top Zone – piąty poziom. O tematyce ognia.
- Mystic Cave Zone – szósty poziom. O tematyce podziemnej.
- Oil Ocean Zone – siódmy poziom. O tematyce przemysłowej.
- Metropolis Zone – ósmy poziom. O tematykach: przemysłowej i ognia. Jako jedyny składa się z trzech aktów, co czyni go najdłuższym poziomem w grze.
- Sky Chase Zone – dziewiąty poziom. O tematyce podniebnej. Gracz steruje tutaj całym Tornadem. Posiada tylko jeden akt.
- Wing Fortress Zone – dziesiąty poziom. O tematyce podniebnej. Również składa się z tylko jednego aktu.
- Death Egg Zone – jedenasty i finałowy poziom. O tematyce kosmosu. Składa się tylko z walk z finałowymi bossami.
- Etap specjalny – poziomy na które można się dostać poprzez okręgi z gwiazdek, generowane nad punktami kontrolnymi przy zebraniu 50 pierścieni. Na poziomach tych gracz biegnie po trójwymiarowej tubie i musi zbierać pierścienie oraz omijać bomby, aby zdobyć znajdujący się na końcu Szmaragd Chaosu.
Przeciwnicy[]
Sprite | Nazwa | Poziom | Opis |
---|---|---|---|
Buzzer | Emerald Hill Zone | Buzzer lata nad wyznaczonym obszarem i strzela w gracza. | |
Coconuts | Emerald Hill Zone | Coconuts wspina się po palmach i zrzuca na gracza kokosy. | |
Masher | Emerald Hill Zone | Masher wyskakuje spod wodospadów i mostów aby ugryźć gracza. | |
Spiny | Chemical Plant Zone | Spiny strzela pociskami z ust. Można go spotkać na podłożu i na ścianach. | |
Grabber | Chemical Plant Zone | Grabber łapie gracza w swoje odnóża i trzyma go do momentu, w którym się zdetonuje. | |
Grounder | Aquatic Ruin Zone | Grounder wyłania się nagle ze ścian i jedzie w stronę gracza. | |
Whisp | Aquatic Ruin Zone | Whisp lata za graczem i przeszkadza szczególnie przy wyskakiwaniu z wody. | |
Chop-Chop | Aquatic Ruin Zone | Chop-Chop pływa w wodzie, oraz szarżuje na gracza. | |
Crawl | Casino Night Zone | Crawl posiada tarczę odbijającą gracza. Jedynym sposobem na zniszczenie tego badnika jest zaatakowanie go od tyłu. | |
Rexon | Hill Top Zone | Rexon wyłania się z lawy i pluje w gracza pociskiem. Jego grzbiet może służyć jako platforma i nie znika nawet jeśli gracz zniszczy głowę robota | |
Sol | Hill Top Zone | Sol otacza się kulami ognia, które kolejno odrzuca w stronę gracza. | |
Spiker | Hill Top Zone | Spiker wystrzeliwuje wiertło ze swojej głowy, aby zranić gracza. | |
Crawlton | Mystic Cave Zone | Crawlton wyłania się nagle z ukrycia, aby ugryźć gracza. | |
Flasher | Mystic Cave Zone | Flasher zapala żarówkę na swoim odwłoku, dzięki czemu staje się odporny na ataki gracza. | |
Aquis | Oil Ocean Zone | Aquis patroluje Oil Ocean i gdy tylko wykryje Sonica, strzela w niego kulami oleju. | |
Octus | Oil Ocean Zone | Octus lata i strzela pociskami. | |
Asteron | Metropolis Zone | Asteron ukrywa się w ścianach i eksploduje, rozrzucając dookoła kolce. | |
Slicer | Metropolis Zone | Slicer rzuca jednorazowo swoimi szponami w gracza. | |
Shellcracker | Metropolis Zone | Shellcracker posiada szczypce, które wysuwa w jednym kierunku i zadaje nimi obrażenia. | |
Balkiry | Sky Chase Zone | Balkiry lecą w stronę gracza. | |
Nebula | Sky Chase Zone | Nebula zrzuca kolczaste bomby jeśli gracz się pod nim znajdzie. | |
Turtloid | Sky Chase Zone | Turtloid to dwa roboty-żółwie. Mniejszy robot steruje większym, który strzela pociskami. Po zniszczeniu małego robota duży staje się niegroźny i można stać na jego skorupie. | |
Clucker | Wing Fortress Zone | Clucker ukrywa się w wieżyczkach strażniczych i strzela w gracza jajkami. |
Bossowie[]
Walka z bossem odbywa się w ostatnim akcie każdego z poziomów z wyjątkiem Sky Chase Zone. W grze pojawiają się następujący bossowie:
- Egg Drillster (Emerald Hill Zone)
- Egg Poison (Chemical Plant Zone)
- Egg Hammer (Aquatic Ruin Zone)
- Egg Claw (Casino Night Zone)
- Egg Scorcher Mk II (Hill Top Zone)
- Egg Digger (Mystic Cave Zone)
- Eggmarine (Oil Ocean Zone)
- Egg Bouncer (Metropolis Zone)
- Laser Prison (Wing Fortress Zone)
- Mecha Sonic (Death Egg Zone)
- Death Egg Robot (Death Egg Zone, finałowy boss)
Osiągnięcia[]
Osiągnięcia te dostępne są wyłącznie w wersjach gry na Xbox Live Arcade i PlayStation Network.
Ikona | Nazwa | Opis | Klasa | Punkty |
---|---|---|---|---|
All Multiplayer | Play all four multiplayer zones. | Brąz | 5 | |
Emerald Hill | Przejdź Emerald Hill Zone 1. | Brąz | 5 | |
Casino | Dojdź do Casino Night Zone. | Brąz | 10 | |
Conquering Time | Przejdź grę w ciągu godziny. | Srebro | 10 | |
Chaos Emerald | Zdobądź jeden Szmaragd Chaosu. | Brąz | 10 | |
Xbox Live Racer (XBLA) Online Racer (PS3) |
Wygraj 10 poziomów versus na Xbox Live/PlayStation Network | Brąz | 10 | |
Fast Emerald | Przejdź Emerald Hill Zone 1 poniżej 35 sekund w trybie jednoosobowym lub w kooperacji. | Brąz | 15 | |
Super Sonic | Zostań Super Soniciem. | Srebro | 20 | |
Extended Super | Utrzymaj się jako Super Sonic przez minutę. | Srebro | 20 | |
Fast Chemical | Przejdź Chemical Plant Zone 1 w mniej niż 45 sekund. | Brąz | 20 | |
Win | Przejdź grę. | Brąz | 35 | |
Chaos Master | Zdobądź wszystkie Szmaragdy Chaosu. | Złoto | 40 |
Ścieżka dźwiękowa[]
- Osobny artykuł: Sonic the Hedgehog 1&2 Soundtrack
Podobnie jak w przypadku poprzedniej gry, muzykę do gry Sonic the Hedgehog 2 skomponowała Masato Nakamura, któremu ścieżka dźwiękowa z pierwszej gry przyniosła sławę w Japonii[2]. Nakamura komponował utwory na podstawie dostarczonych mu szkiców koncepcyjnych i próbował nadać im wzniosłą atmosferę filmową. W nowych utworach chciał oddać rozwój w porównaniu do poprzedniej gry, czując jednocześnie presję związaną z oczekiwaniami[16].
W tym samym czasie Nakamura pracował również nad albumem zespołu Dreams Come True - The Swinging Star. Stąd też muzyką w zakończeniu gry jest utwór Sweet Sweet Sweet[16].
Krytyka[]
Dzięki popularności swojego poprzednika, Sonic the Hedgehog 2 osiągnęło ogromny sukces. Do 2006 roku sprzedała się w ponad 6 milionach egzemplarzy, czyniąc ją drugą najlepiej sprzedającą się grą na Sega Mega Drive, zaraz za oryginalnym Sonic the Hedgehog. Spotkała się z bardzo pozytywnym odbiorem, uzyskując wynik 93% na Defunct Games na podstawie 10 recenzji i 88,44% na GameRankings na podstawie 8 recenzji.
Grę chwalono głównie za przestronne poziomy, kolorową grafikę i tła, zwiększoną różnorodność postaci, przeciwników i muzykę. Również w późniejszych recenzjach gra utrzymała swoją silną pozycję, szczególnie że oferowała większą prędkość od swojej poprzedniczki, a także kilka nowych funkcji. Negatywnej ocenie z czasem podległ natomiast tryb dla dwóch graczy, zaznaczając widoczny spadek prędkości i ograniczone pole widoku dla każdego z graczy.
W 1992 roku Electronic Gaming Monthly przyznało grze nagrodę najlepszego tytułu na Sega Genesis. Game Informer przyznał jej nagrodę za najlepszą grę akcji/przygodową. Electronic Games nominowało Sonic the Hedgehog 2 do nagrody gry roku, razem z grami takimi jak Street Fighter II i NHLPA Hockey '93. Gra znalazła się również na liście najlepszych gier wszechczasów. W 2000 roku Game Informer umieścił ją na 61 pozycji ze 100 najlepszych gier, nazywając ją najtrudniejszą i jednocześnie najbardziej dopracowaną produkcją z serii. W 2009 roku gra znalazła się na 97 miejscu. Mega umieściło ją na 36 miejscu najlepszych gier na Sega Mega Drive w 1994 roku. Gra znalazła się także na listach Electronic Gaming Monthly (1997 i 2004), GameFAQs (2004, 2005, 2009 i 2014), GamingBolt, Księdze Rekordów Guinessa, NowGamer, Retro Gamer i Yahoo!
Inne wersje i porty[]
Obraz | Gra | Platformy | Opis |
---|---|---|---|
Knuckles the Echidna in Sonic the Hedgehog 2 | Sega Mega Drive | Powstaje w połączeniu kartridża Sonic the Hedgehog 2 z Sonic & Knuckles poprzez technologię lock-on. Wydany również w niektórych późniejszych kompilacjach. Pozwala wcielić się w Knucklesa ze wszystkimi jego umiejętnościami.
Gra może okazać się trudniejsza ze względu na zaniżoną wysokość skoku Knucklesa, szczególnie podczas poziomów takich jak Aquatic Ruin Zone czy walk z niektórymi bossami. Knuckles może jednak odwiedzać małe, ukryte sekcje niedostępne dla Sonica i Tailsa. | |
Sonic Compilation | Sega Mega Drive | Wydana razem z Sonic the Hedgehog i Dr. Robotnik's Mean Bean Machine w 1995. | |
Sonic Jam | Sega Saturn | Wydana w 1997 razem z innymi grami na Sega Mega Drive. | |
Sega Smash Pack 2 | PC | Wydana w 2000 roku razem z innymi grami na Sega Mega Drive. | |
Sonic Action 4 Pack | PC | Wydana w 2001 roku jako część Sega Smash Pack 2, razem z Sonic the Hedgehog CD, Sonic & Knuckles Collection i Sonic R. | |
Sonic Mega Collection | Nintendo GameCube | Wydana w 2002 roku razem z innymi grami na Sega Mega Drive. | |
Sonic Mega Collection Plus | PlayStation 2, Xbox, Windows PC | Wydana w 2002 roku razem z innymi grami na Sega Mega Drive i Sega Game Gear. | |
Sega Genesis Collection | PlayStation 2, PlayStation Portable | Dołączona do kompilacji gier z 2006 roku. | |
2 in 1 combo pack: Sonic Mega Collection Plus / Super Monkey Ball Deluxe | Xbox | Wydana w 2005 w Sonic Mega Collection Plus. | |
Sonic Gems Collection | Nintendo GameCube, PlayStation 2 | Wydana w 2005 roku, pojawia się tylko wersja demo w trybie muzeum. | |
Sega Mega Drive Collection Vol. 2 | Play TV Legends | Konsola posiada pięć wbudowanych gier, możliwych do uruchomienia po podłączeniu do telewizora. Została wydana w 2005 roku,. | |
Super Sonic Gold | Play TV Legends | Konsola z czterema wbudowanymi grami, bez kartridży. Wydana w Europie i Stanach Zjednoczonych w 2005 roku. | |
Sonic the Hedgehog 2 | Urządzenia mobilne | Wydana w ramach usługi Sonic Cafe w 2006. Dodano funkcję kontynuowania gry od ostatniego rozgrywane poziomu, załadowania swojego najlepszego wyniku na serwer, oraz "Attack Mode", w którym gracz walczy kolejno z bossami gry. | |
Brak | Wii | Dostępne do pobrania na Virtual Console na Wii. Port został zdjęty 30 października 2015 roku. | |
Brak | Xbox 360 | Wydana w ramach usługi Xbox Live Arcade. | |
Sega Fun Pack: Sonic Mega Collection Plus & Shadow the Hedgehog | PlayStation 2 | Wydana w kompilacji z 2009 roku, zawarta w Sonic Mega Collection Plus. Dołączona jest także gra Shadow the Hedgehog. | |
Sonic's Ultimate Genesis Collection | PlayStation 3, Xbox 360 | Wydana w 2009 roku w kompilacji z grami na Sega Mega Drive i Sega Game Gear. | |
Sonic PC Collection | PC | Wydana w Nowej Zelandii i Australi w 2009 roku. Zawiera Sonic Mega Collection Plus, poprzez które można zagrać w Sonic the Hedgehog. | |
Sonic Classic Collection | Nintendo DS | Wydana w kompilacji z 2009 roku. | |
Brak | IOS | Wydana na urządzenia iPhone w 2010 roku. | |
Przeglądarka | Wydana w 2010 roku razem z innymi grami Segi na stronie PlaySEGA. | ||
Sega Mega Drive Classic Collection Volume 2 | PC | Wydana w 2010 w kolekcji z dziesięcioma innymi grami Segii. | |
Sonic Anniversary PC Pack | PC | Wydana w 2011 roku razem z wieloma innymi grami z serii Sonic the Hedgehog. | |
Sega Mega Drive Classic Collection Gold Edition | PC | Zbiorcze wydanie wszystkich czterech woluminów Sega Mega Drive/Genesis Classic Collection. | |
Sega Mega Drive/Genesis Classics | Xbox One, PlayStation 4, Nintendo Switch | Wydana w 2010 roku w paczce z innymi grami na Mega Drive/Genesis. | |
Brak | Steam | Emulowana wersja z Sega Mega Drive Classics wydana na platformę Steam w 2011 roku. | |
Sonic the Hedgehog 2 | iOS/Android | Reedycja wyprodukowana przez Christiana Whiteheada i Headcannona, działająca na silniku Retro Engine. Posiada wiele nowych funkcji i ulepszeń graficznych. Przywrócono poziom Hidden Palace Zone, jako opcjonalny etap połączony z Mystic Cave Zone. Dodano również Boss Attack Zone i Knucklesa jako grywalną postać. | |
3D Sonic the Hedgehog 2 | Nintendo 3DS | Port z 2015 roku na Nintendo 3DS wydany z efektem stereoskopowego 3D. Wprowadzono także wiele poprawek i nowości, takich jak tryby "Ring Keeper" i "Super Sonic Mode". | |
Sega Ages: Sonic the Hedgehog 2 | Nintendo Switch | Wydana w ramach serii Sega Ages. Jest to właściwie port 3D Sonic the Hedgehog 2 z Nintendo 3DS, ale z dołączonym Knuckles the Echidna in Sonic the Hedgehog 2. | |
Brak | Nintendo Switch | Dostępna do pobrania przez usługę Nintendo Switch Online. | |
Sonic Origins | Xbox One/Xbox Series X i Series S/PlayStation 4/PlayStation 5/Nintendo Switch/PC (Steam, Epic Games Store) | Wydana w 2022 roku w ramach kompilacji na 30 urodziny serii Sonic the Hedgehog w wersji z reedycji z 2013 roku. W tej wersji dodano nowe, animowane przerywniki na początku i na końcu gry, a także możliwość korzystania ze Sprintu z powietrza dla Sonica. Tak samo jak w reedycji, z grywalnych postaci do wyboru są Sonic, Tails i Knuckles. Dodano także nowe poziomy do trybu dla dwóch graczy. |
Ciekawostki[]
- W angielskojęzycznej instrukcji fabuła gry została znacznie bardziej uproszczona - akcja miała rozgrywać się na tej samej wyspie co w oryginalnym Sonic the Hedgehog, a Tails podziwiał Sonica od kiedy był dzieckiem i imitował jego ruchy aby popisać się przed zwierzątkami.
- Na zachodnich okładkach gry Eggman przedstawiany jest z pustymi, czarnymi oczami, co może być przyczyną dla której jego wcielenia we wczesnych zachodnich mediach, np. Adventures of Sonic the Hedgehog i Archie Comics również posiadały czarne oczy z czerwonymi źrenicami.
- Ponadto na amerykańskiej i europejskiej okładce Eggman posiada brodę.
- Jest to pierwsza gra z serii Sonic the Hedgehog w której pojawia się tryb wieloosobowy.
- Jest to pierwsza gra z serii, która została wydana najpierw w Japonii, a dopiero potem w Stanach Zjednoczonych.
- Kod do aktywacji trybu debug (01, 09, 09, 02, 01, 01, 02, 04) to data wydania Sonic the Hedgehog 2 w Ameryce (24.11.1992).
Przypisy
- ↑ gametap: Sonic the Hedgehog GameTap Retrospective (ang.). youtube.com, 6 lutego 2009. [dostęp 19 marca 2022].
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 The Making of: Sonic the Hedgehog 2. W: Nick Thorpe: Retro Gamer numer 175. Future plc, Grudzień 2017, s. 20-29.
- ↑ Ken Horowitz: Developer's Den: Sega Technical Institute (ang.). sega-16.com, 11 czerwca 2007. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Brian Shea: The Behind-The-Scenes Story Of How Sonic 2 Became Sega's Ace In The Hole (ang.). gameinformer.com, 21 listopada 2017. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Kurt Kalata: "Sonic CD" (ang.). hardcoregaming101.net, 8 lipca 2018. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Moriyuki Shigehara: 吉井正晴インタビュー第2回後半:セガおよびセガ・オブ・アメリカにおけるゲーム開発・販売業務についての証言 (jap.). 14 lutego 2020. [dostęp 20 marca 2020]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 maja 2020)].
- ↑ 7,0 7,1 Kurt Kalata: Sonic the Hedgehog 2 (ang.). hardcoregaming101.net, 6 lipca 2018. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ Wywiad z Craigiem Stittem (ang.). sonicdatabase.com. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ 9,0 9,1 Wywiad z Timem Skellym (ang.). sonicdatabase.com, 17 sierpnia 2004. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ G4 Icons: G4 Icons Episode #37: Yuji Naka (ang.). youtube.com, 5 kwietnia 2013. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 grudnia 2021)].
- ↑ Moriyuki Shigehara: 吉井正晴インタビュー第2回前半:セガおよびセガ・オブ・アメリカにおけるゲーム開発・販売業務についての証言 (jap.). 14 lutego 2020. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ Blake J. Harris: Console Wars: Sega, Nintendo, and the Battle That Defined a Generation. HarperCollins, 2014, s. 244-247. ISBN 978-0-06-227669-8 (ang.).
- ↑ 13,0 13,1 Heidi Kemps: "Sega's Yuji Naka Talks!" (ang.). uk.xbox.gamespy.com, 30 września 2005. [dostęp 20 marca 2022]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2021)].
- ↑ Sonic Team Interview November 2005 (ang.). http://archive.videogamesdaily.com,+30 listopada 2005. [dostęp 20 marca 2022].
- ↑ 15,0 15,1 Instrukcja do Sonic the Hedgehog 2 (jap.).
- ↑ 16,0 16,1 Interview with Masato Nakamura. W: Masato Nakamura: Sonic the Hedgehog 1 & 2 Soundtrack. DCT Records, 2011, s. 6-11 (ang.).