This is terrible! Hurry! Sonic the Hedgehog - everyone is waiting for your help!
Japońska instrukcja
Sonic the Hedgehog (ソニック・ザ・ヘッジホッグ,Sonikku za hejjihoggu?) – gra platformowa z serii Sonic the Hedgehog. Została stworzona przez Sonic Team, a wydana przez Segę 23 czerwca 1991 roku na konsolę Sega Mega Drive. Jest to pierwsza gra z serii. Zdobyła ogromną popularność i znacząco umocniła pozycję Segi na rynku gier w latach 90. Sonic został maskotką firmy zastępując Alexa Kidda. Na przestrzeni lat, gra doczekała się wielu wydań i reedycji.
Zły Doktor Robotnik dowiaduje się, że na South Island znajdują się legendarne Szmaragdy Chaosu - 6 potężnych kamieni o wielkiej mocy. Robotnik napada na wyspę i zamienia mieszkające tam zwierzątka w poddaną mu armię robotów, która ma pomóc mu w znalezieniu Szmaragdów. Chce je wykorzystać do przejęcia władzy nad światem. Na jego nieszczęście, o planie dowiaduje się jego nemezis, Sonic. Jego zadaniem jest zdobyć wszystkie Szmaragdy zanim zrobi to Robotnik oraz powstrzymać robotyzację wyspy.
Rozgrywka[]
Rozgrywka Sonica różni się od tej z ówczesnych gier platformowych - jest nastawiona przede wszystkim na szybkość. Celem gry jest przechodzenie kolejnych poziomów podzielonych na 3 akty. W czasie przechodzenia poziomów Sonic natrafia na roboty Doktora Robotnika zwane badnikami. Mają one różne ataki, ale większość z nich można zniszczyć używając zdolności niebieskiego jeża. Zniszczenie badnika spowoduje uwolnienie zwierzęcia znajdującego się we wnętrzu robota. Przed śmiercią Sonica chronią pierścienie. Gdy Sonic dotknie czegoś, co zadaje obrażenia (i posiada w tym samym czasie co najmniej 1 pierścień), odbije się i wylecą z niego pierścienie, które Sonic będzie mógł pozbierać. Sonic może korzystać z różnego rodzaju power-upów. Są one zamknięte w specjalnych monitorach. Ich rozbicie spowoduje, że zawartość monitora wyleci, a po chwili Sonic otrzyma wybrany power-up.
Pod koniec 1 i 2 aktu pierwszych pięciu poziomów, Sonic może wejść do specjalnego poziomu, ale pod warunkiem, że jest w posiadaniu co najmniej 50 pierścieni. Wtedy nad signpostem pojawi się wielki pierścień który pozwala na przejście do specjalnego poziomu. Pod koniec 3 aktu każdego poziomu (z wyjątkiem Scrap Brain Zone) dochodzi do walki z Doktorem Robotnikiem, który jest zawsze w jakiejś maszynie doczepionej do jego głównego pojazdu - Eggmobilu. Pokonanie złego Doktora pozwala na zniszczenie kapsuły i uwolnienie znajdujących się tam zwierzątek.
Niebieski jeż, potrafiący biegać z prędkością dźwięku, oraz główny bohater. Arcy-wróg Doktora Eggmana. Sonic musi powstrzymać złego doktora i uwolnić swoich zwierzęcych przyjaciół, wykorzystywanych jako napęd do robotów. Aby jednak na dobre pokrzyżować plany Eggmana, Sonic musi znaleźć sześć tajemniczych Szmaragdów Chaosu.
Doktor Eggman (właśc. Doktor Ivo Robotnik) to szalony naukowiec, którego IQ wynosi ponad 300 punktów. Robotnik planuje podbić South Island, oraz zniewolić zamieszkujące wyspę zwierzątka, wykorzystując je jako napęd dla swoich badników. Eggman szuka także tajemniczych Szmaragdów Chaosu, które pozwolą mu zrealizować jego niecne plany.
Specjalny poziom – specjalny poziom. Dostać się można do niego poprzez zdobycie 50 pierścieni w pierwszym lub drugim akcie pierwszych 5 poziomów i wskoczyć do wielkiego pierścienia. Ukończenie specjalnego poziomu pozwala zdobyć Szmaragd Chaosu.
Muzyka do gry skomponowana została przez Masato Nakamurę. Główny motyw przewodni gry (grany m.in. na ekranie tytułowym) był ponownie wykorzystywany w kilku grach z serii oraz jako jej symbol rozpoznawczy. Innym popularnym utworem z gry, jest motyw Green Hill Zone. Muzyka z gry została wydana wraz z wersjami demo oraz muzyką z gry Sonic the Hedgehog 2 na okolicznościowym albumie Sonic the Hedgehog 1&2 Soundtrack 19 października 2011 roku.
Krytyka[]
Sonic the Hedgehog spotkał się z pozytywnym odbiorem wśród krytyków. Sukces gry pozwolił Sedze na rywalizację z firmą Nintendo i jej serią Super Mario. Chwalono grafikę, układ poziomów i muzykę. Gra otrzymała 86%, na podstawie 9 recenzji, od GameRankings.
Krytycy chwalili przede wszystkim szybką rozgrywkę, grafikę oraz muzykę. Niektórzy oceniali negatywnie trudność niektórych poziomów.
Inne wersje i porty[]
Gra Sonic the Hedgehog była wielokrotnie wydawana na większość konsol. W większości były to emulacje, lecz czasami były to zmodyfikowane wersje oryginału.
Ośmiobitowa wersja gry Sonic the Hedgehog nie jest wiernym odzwierciedleniem oryginału. Jedynie połowa poziomów przypomina pierwowzory, druga zaś jest całkowicie nowa. Gra została wydana na konsole Sega Master System i Sega Game Gear w 1991 roku.
Sonic the Hedgehog Genesis to port gry na Game Boy Advance. Wykonany i wydany został z okazji 15 urodzin serii wraz z grą Sonic the Hedgehog. Port był krytykowany za liczne spowolnienia.
Reedycja gry Sonic the Hedgehog na iOS i Androida została wydana 15 maja 2013 roku. Reedycja ta została stworzona przez Christiana Whiteheada oraz Simona Thornleya (znanego jako Headcannon) przy użyciu "Retro Engine" po sukcesie poprzedniej reedycji, Sonica CD.
Gra zawiera nowe elementy, takie jak Spin Dash, naprawione błędy, a także dodaje grywalnych Tailsa i Knucklesa.
Sega Ages[]
Sonic the Hedgehog zostało ponownie wydane na Nintendo Switch 20 września 2018 roku jako część Sega Ages. Do gry został dodany Drop Dash i Spin Dash. W grze pojawia się także Ring Keep Mode.
Pozostałe[]
Gra była wydawana w różnorakich formach, najczęściej jako wierne kopie lub emulacje w kompilacjach lub na innych systemach. Należą do nich m.in.:
Istnieją dwie wersje gry. Druga została wydana nieco później, głównie na rynku japońskim. Zawiera drobne zmiany w kodzie gry oraz dodawała różne efekty do poziomów, np. ruszające się chmury w Green Hill Zone czy fale w Labyrinth Zone. Wersja druga jest częściej używana przy kompilacjach, reedycjach.
Gra początkowo miała mieć znacznie szybszą rozgrywkę, lecz zrezygnowano z tego z powodu choroby lokomocyjnej Yuji Naki.
Na wszystkich okładkach gry, Sonic wykonuje tę samą pozę.
W grze pojawia się tylko sześć Szmaragdów Chaosu. Jest to więc jedna z nielicznych gier z inną liczbą Szmaragdów.
W Sonic Generations, gra reprezentowana jest przez Green Hill, muzykę ekranu tytułowego, a także jest dostępna w sklepie.
