Sega 32X – dodatek do konsoli Sega Mega Drive. W Japonii wydany pod nazwą Sega Super 32X (セガ スーパー32X Sega Sūpā Sātītsū-Ekkusu?). W Europie, Australii i innych krajach PAL z kolei pod nazwą Sega Mega Drive 32X. Jedyną grą z serii Sonic the Hedgehog wydaną na tę konsolę jest Knuckles' Chaotix.
Sega 32X może być użyta tylko w połączeniu z systemem Mega Drive/Genesis. Umieszcza się ją jak standardowy kartridż, ale potrzebuje osobnego zasilacza i kabla łączącego z Mega Drive. Oprócz odtwarzania swoich kartridży, 32X przepuszcza także normalne gry na Mega Drive, dlatego może zostać bez problemu podłączona na stałe. Nie można jednak podłączyć konwertera Segi, który umożliwiał wsteczną kompatybilność z grami na Sega Master System. Do 32X dołączono również rozdzielacz, aby pasował do drugiego modelu Mega Drive'a. Bez niego część oprogramowania 32X pozostawała odsłonięta i wrażliwa na uszkodzenia. Dodatek można było połączyć z Sega Multi-Mega/Sega CDX, ale rozdzielacz nie był dopasowany do CDX. Konsoli groziło również przewrócenie. W instrukcjach przedstawiany był adapter pozwalający łączyć CDX z 32X, ale nigdy nie został tak naprawdę wydany. 32X można było połączyć też z Wondermega/X'eye od JVC, ale wejście CD nie mogło się wtedy otwierać.
Poza zwykłymi kartridżami na gry z 32X wydano niewiele gier na CD-ROM. Były one reklamowane jako Sega Mega-CD 32X (Sega CD 32X w Ameryce Północnej). Zgodnie z nazwą, do uruchamiania tych gier potrzebne były zarówno 32X jak i Mega-CD/Sega CD. Wydano jedynie pięć tego typu gier, z powodu zbyt wysokich kosztów i niewielkiej bazy osób, które posiadały wszystkie trzy komponenty. Wśród nich tylko jedna gra pochodziła od Segi.
Wprowadzone postacie[]
Historia[]
8 stycznia 1994 roku Hayao Nakayama, ówczesny CEO Segi, zażądał aby firma opracowała konsolę opartą na 32-bitowym kartridżu, która mogłaby trafić do sklepów do świąt Bożego Narodzenia 1994. Początkowo była określana jako "Project Jupiter", ale kiedy technologia CD okazała się tańsza, postanowiono ją zmodyfikować, zamiast porzucać projekt kartridżowy (znany potem jako "Project Saturn"). Pierwszym pomysłem był nowy Sega Mega Drive/Genesis z szerszą paletą kolorów i 32-bitowym procesorem. Joe Miller z Sega of America uznał jednak, że dodatek do Mega Drive'a/Genesisa będzie lepszym pomysłem, ponieważ gracze nie musieliby kupować lepszej wersji tej samej konsoli. Projekt przybrał więc nazwę "Project Mars" i za jego ukształtowanie zabrała się Sega of America. 32X miał w zamyśle przedłużyć życie Mega Drive'a/Genesisa i zapewnić dochody, podczas gdy baza użytkowników Sega Saturna miała powoli rosnąć.
Sega 32X po raz pierwszy zaprezentowano latem 1994 na CES w Chicago. Nazwę konsoli i jej cenę 170 dolarów ujawniono natomiast we wrześniu tego samego roku. Dodatek trafił na rynek amerykański w listopadzie 1994, w tym samym miesiącu kiedy Sega Saturn ukazał się w Japonii. Specjaliści uważali, że 32X od początku był skazany na porażkę, ponieważ Saturn miał znacznie większe możliwości i wsparcie japońskich producentów oprogramowania, czego 32X brakowało. W Ameryce Północnej wyprodukowano jedynie 500,000 konsol, ale zamówienia były milionowe. 32X spotkał się też z licznymi problemami. Gry przeznaczone na nowy system powstawały w pośpiechu aby zdążyć przed świętami, niektóre wczesne gry posiadały błędu w programowaniu. Niektóre musiały zrezygnować z części zawartości, aby zdążyć. Dla przykładu: Doom na 32X nie posiada siedmiu poziomów z wersji na PC, a nawet wersji z Super Nintendo. Skrytykowano także efekty dźwiękowe i muzykę w wersji na 32X. Niektórzy narzekali na niezgodność 32X z ich Mega Drive/Genesis alb telewizorem i Sega musiała przekazać adaptery. Ponieważ dodatek był kosztowny, Sega postanowiła zaoferować 50£ zniżki na gry przeznaczone na tę konsolę w Europie. Oferta przyszła jednak w postaci talonów rabatowych, z których trudno było zrobić użytek.
W połowie 1995 roku produkcja 32X chyliła się ku upadkowi. Deweloperzy i licencjobiorcy porzucili konsolę na rzecz Sega Saturna. Pomimo tego że 32X był 32-bitowym systemem, gry wydawały się nie wykorzystywać pełnego potencjału procesora - wiele tworzono w pośpiechu i w 2D. Zwykle były też lekko ulepszonymi portami z Genesisa albo starych gier arkadowych takich jak Space Harrrier. W rzeczywistości gry wykorzystywały ograniczenia konsoli, mimo że wyglądały na drobne ulepszenia. Sega Saturn, Nintendo 64 i Sony PlayStation były uznawane za prawdziwe konsole nowej generacji, z powodu szerokiego wyboru gier i grafiki 3D. Ceny 32X zaczęły spadać nawet do 19,95 dolarów. Konsole były również zwracane do sklepów, a niektórzy twierdzą że nie przyjmowały one zwrotów, nawet za darmo. Porażka 32X pokazała, że próby przedłużenia życia konsoli za pomocą dodatków mogą mieć jednak odwrotny efekt, zwłaszcza że 32X nie spełnił oczekiwań klientów i był fałszywie reklamowany, gdyż oczekiwano od niego zbyt wiele.
Sega Neptune
Sega zaplanowała konsolę Sega Neptune, która byłaby Mega Drive/Genesisem i 32X w jednym. Konsola miała być wydana w 1994 lub 1995 roku. Sega przyznała, że 32X był zbyt kosztowny i problematyczny, dlatego zdecydowano się połączyć go z głównym systemem. Jednakże w momencie gdy utworzono prototyp, Sega Saturn miało wejść na rynek i zdecydowano się anulować Neptune. Spośród licznych prototypów przynajmniej jeden miał być działający. W październiku 1995 roku Hayao Nakayama zarządził anulowanie produkcji innych konsol Segi, aby skupić ograniczone zasoby na Sega Saturnie.
Ciekawostki[]
- Na Sega 32X wydano 40 gier, ale siedem anulowano.
- Większość gier z 32X jest zablokowana regionalnie i nie można ich uruchomić jeśli region dystrybucyjny gry nie pasuje do konsoli.