Sonic the Hedgehog 3 (ソニック・ザ・ヘッジホッグ３ Sonikku za Hejjihoggu Surī,? "Sonic de Egel 3") is een 1994 2D-platformspel in de Sonic the Hedgehog-serie en het vierde in de Death Egg-saga, ontwikkeld door het Sega Technical Institute en gepubliceerd door Sega voor de Sega Mega Drive. Een vervolg op Sonic the Hedgehog 2 is Sonic the Hedgehog 3 gesplitst in twee delen vanwege tijdgebrek,[2] dit spel en Sonic & Knuckles, te combineren in Sonic 3 & Knuckles via lock-on technology.[3]
Na de gebeurtenissen van Sonic the Hedgehog 2 belandt het verwoestte Death Egg op Angel Island, een eiland hoog zwevend boven de oceaan dankzij de kracht van de mystieke Master Emerald. Met het plan om deze te gebruiken om het ruimtestation te repareren maakte de gemene Dr. Eggman de bewaker van de smaragd, Knuckles the Echidna wijs dat Sonic the Hedgehog en Miles "Tails" Prower, de helden die Eggman achtervolgen, de Chaos Emeralds hebben gestolen. Sonic en Tails worden tegenwerkt door een misleide Echidna in hun derde strijd tegen Eggman.
Sonic the Hedgehog 3 vindt plaats op het mysterieuze Drijvende Eiland dat een heleboel speciale, vreemde krachten heeft. De bron van deze krachten zijn de "Chaos-Smaragden." In Sonic the Hedgehog 2 dachten Sonic en Tails dat zij "Death Egg," het zwaar bewapende schip van Dr. Robotnik, hadden vernietigd. Dr. Robotnik had echter kans gezien om aan wal van het Drijvende Eiland te komen. De Dokter kwam er gauw genoeg achter dat het eiland met gebruik van de kracht van de smaragden, tevens in de lucht kan zweven, en hij besloot deze smaragden te stelen zodat hij zijn schip "Death Egg" kan repareren.
Dr. Robotnik strikt Knuckles, de beschermer van de Chaos-Smaragden van het Drijvende Eiland, om de smaragden in zijn bezit te krijgen. Hij vertelt Knuckles ook dat Sonic en Tails gemenerikken zijn die proberen de smaragden te stelen.
Tussen slagen met nieuwe typen Badniks en pogingen Knuckles van hun goede bedoelingen te overtuigen, liggen er bergen werk voor Sonic en Tails klaar zodra ze op het Drijvende Eiland arriveren. Op zoek naar Dr. Robotnik!
Je komt er gauw genoeg achter dat Sonic the Hedgehog 3 gevuld is met Zones, die maar liefst drie keer groter zijn dan de Zones in Sonic the Hedgehog 2. Ieder Zone bestaat uit twee Aktes. Iedere Akte bevat ontelbare uitdagingen en obstakels die Sonic en Tails zullen moeten overwinnen.[4]
Samenvatting[]
Titelscherm van Sonic the Hedgehog 3.
Ogenblikkelijk vervolgens de gebeurtenissen op West Side Island bevindt het beschadigde Death Egg van Dr. Eggman zich op ramkoers met de Aarde en daalt als een kolossale vuurbal naar beneden. Het beoogde impactgebied is een drijvende landmassa die bekend staat als Angel Island en wordt gekenmerkt door zijn torenhoge bergen en uitgestrekte bossen.[5] Op dit eiland patrouilleert Knuckles the Echidna, zijn toegewijde bewaker, ijverig bij het altaar van het eiland, waar de zeven Chaos Emeralds zijn gevestigd. Deze Emeralds beheersen de kracht van de 'Pillar' diep op het eiland, die het eiland en zijn bewoners beschermt. Terwijl Knuckles de Chaos Emeralds inspecteert, zenden ze plotseling een korte lichtflits uit en beginnen onregelmatig te trillen, waardoor hij perplex blijft door dit onbekende fenomeen. De trillingen worden snel intenser, culminerend in een verblindende flits die Knuckles bewusteloos slaat.[6] Op dit moment stort het Death Egg neer op Angel Island, wat wijdverbreide verwoestingen veroorzaakt: bergen worden verbrijzeld, bossen worden vernietigd en het eiland valt in de oceaan, waardoor een enorme tsunami ontstaat. Gelukkig blijft het eiland gedeeltelijk drijven en zinkt het niet helemaal onder de golven.
Nadat hij de crash heeft overleefd, detecteert Dr. Eggman een signaal dat afkomstig is van een gigantische Chaos Emerald die door de impact is blootgelegd. Eggman erkent het potentieel om de kracht van deze Emerald te benutten om het Death Egg opnieuw te lanceren en vestigt snel een basis op Angel Island. Hij begint de plaatselijke fauna in Badniks te transformeren en gebruikt een machine om de omgeving van het eiland aan te passen aan zijn doeleinden.[5] Ondertussen komt Knuckles weer bij bewustzijn en merkt dat hij verdreven is van het altaar, dat nu in puin ligt. De Chaos Emeralds zijn verdwenen. Knuckles ontdekt vlakbij het wrak van het Death Egg en leidt hieruit af dat het de draak is die is voorspeld in de legende van het altaar en die een ramp voor het eiland voorspelde.
Ondanks meedogenloos zoeken kan Knuckles de vermiste Chaos Emeralds niet vinden. Vastbesloten om niet op te geven, vervolgt hij zijn zoektocht door Angel Island totdat hij Dr. Eggman tegenkomt in een bos. Eggman doet zich op bedrieglijke wijze voor als een welwillende wetenschapper die het Death Egg onderzoekt en beschuldigt Sonic the Hedgehog, de 'kwade' egel, valselijk van het stelen van de Chaos Emeralds. Knuckles gelooft de verzinsels van Eggman en stemt ermee in hem te helpen de inspanningen van Sonic te dwarsbomen.[6][7]
Dagen later, ver van Angel Island, detecteert Miles "Tails" Prower een sterk signaal van een Chaos Emerald met behulp van zijn Jewel Radar. Bezorgd dat de recente tsunami verband houdt, gaat Tails op zoek naar Sonic. Op het strand ontdekt Sonic een kleine ring met daarin eeuwenoude letters. Deze ontdekking roept zijn herinnering op aan een legende over een eiland dat ooit deel uitmaakte van een continent. Volgens de legende gebruikte een machtige beschaving de energie van een 'krachtsteen.' maar werd vernietigd toen een malafide factie deze misbruikte. De goden herstelden vervolgens een deel van de beschaving als een eiland, dat vervolgens samen met de krachtsteen de lucht in zweefde. Gedreven door een diep gevoel van nostalgie begint Sonic aan een nieuw avontuur.[5]
Bij het bereiken van Angel Island aan boord van de Tornado, gebruikt Sonic de zeven Chaos Emeralds die hij eerder heeft verzameld om te transformeren in Super Sonic en begint hij het eiland te verkennen, met Tails in de achtervolging. Knuckles valt Sonic echter in een hinderlaag, waardoor hij de-transformeert en de Chaos Emeralds verliest.[7] Knuckles grijpt de Emeralds en vertrekt. Sonic en Tails moeten vervolgens door het eiland navigeren en de strijd aangaan met de strijdkrachten van Dr. Eggman en de interventies van Knuckles.
Uiteindelijk komen Sonic en Tails aan bij Launch Base Zone, waar Dr. Eggman de voltooiing van de reconstructie van het Death Egg nadert. Terwijl de Death Egg zich voorbereidt op het opstijgen, gaan Sonic en Tails aan boord van een Egg Mobile om het ruimtestation te bereiken, maar Knuckles belemmert hun voortgang. Lokale trillingen zorgen ervoor dat Knuckles zijn evenwicht verliest, waardoor Sonic en Tails toegang krijgen. Het duo slaagt erin om aan boord van het Death Egg te komen, net op het moment dat het wordt gelanceerd. In de daaropvolgende strijd gebruikt Eggman de Big Arms in een wanhopige poging ze te verslaan. Zijn buitensporige kracht resulteert echter in de vernietiging van het Death Egg tijdens een kritieke fase van de lancering. Terwijl Sonic en Tails getuige zijn van het ruimtestation dat terugstort naar Angel Island en explodeert (een scenario dat later een crash bleek te zijn),[7] speelt zich een postcreditscène af op basis van de acties van de speler:
Slecht einde
Goed einde
Als de speler de zeven Chaos Emeralds niet heeft verzameld, zal de postcreditscène Eggman en Knuckles laten lachen, waarbij de laatste met zijn linkerhand jongleert met een van de Chaos Emeralds die de speler niet heeft verzameld. De tekst "TRY AGAIN" ("PROBEER OPNIEUW") verschijnt ook.
Als de speler erin is geslaagd alle Chaos Emeralds te verzamelen, toont de scène Sonic en Tails poserend voor het "SONIC THE HEDGEHOG 3"-logo.
Miles "Tails" Prower: Sonics sidekick en een energieke vos met twee staarten. Hij vliegt door de lucht en helpt Sonic bij zijn avonturen.[8]
Sonic the Hedgehog: Je kent hem als 's werelds snelste sonische egel. In dit avontuur speelt hij een grote rol op het legendarische "Drijvende Eiland."[8]
Doctor Eggman (niet-speelbaar): De kwaadaardige geniale wetenschapper verschijnt weer. Zal hij de Chaos Emeralds krijgen en de heerser van de wereld worden? Of zal hij een eeuwige verliezer zijn?[8]
Het personageselectiescherm waar je kan kiezen om als ieder, Sonic, Tails of allebei te spelen.
Sonic the Hedgehog 3 is een zijwaarts scrollend 2D-platform-computerspel die vasthoudt aan de gameplay-mechanica van zijn voorgangers. Spelers kunnen de controle over Sonic of Tails overnemen, of als alternatief spelen als Sonic waarbij Tails wordt beheerd door een tweede speler of de AI. Beide personages beschikken over fundamentele vaardigheden zoals rennen en springen.
Het primaire doel in Sonic the Hedgehog 3 is om een reeks Acts binnen een tijdsbestek van tien minuten te voltooien. Tijdens deze Acts kunnen spelers talloze Rings verzamelen. Het verzamelen van honderd Gold Rings levert een extra leven op en deze Rings dienen ook als het belangrijkste verdedigingsmechanisme voor het personage. Als het personage wordt geraakt terwijl hij minstens één Gold Ring vasthoudt, blijft hij ongedeerd, maar verliest hij alle verzamelde Rings. Omgekeerd, als het personage wordt geraakt zonder Rings, verliest hij een leven en moet hij de huidige Act opnieuw starten vanaf het begin of vanaf de laatst bereikte Star Post. Bovendien kunnen spelers een leven verliezen als ze een Act niet binnen de tijdslimiet voltooien, verpletterd worden, in een bodemloze put vallen of verdrinken. In het geval dat Sonic en/of Tails hun leven uitputten, eindigt het spel met een Game Over, hoewel de voortgang kan worden hervat met behulp van beschikbare Continues.
Een secundair doel is het lokaliseren van de Chaos Emeralds. Om deze te verkrijgen moeten spelers toegang krijgen tot een speciale fase binnen een zone en bij succesvolle voltooiing worden ze beloond met een smaragd. Het verzamelen van alle zeven Chaos Emeralds resulteert in een goed einde van het spel. Als Sonic alle Emeralds verzamelt, krijgt hij bovendien de mogelijkheid om tijdens het spelen in Super Sonic te veranderen.
Je krijgt toegang tot Special Stages door door Giant Ring te springen die verborgen zijn in de omgeving, waarbij in elke akte verschillende van dergelijke Rings aanwezig zijn. Bovendien is het niet nodig dat de speler standaard-Rings verzamelt om toegang te krijgen tot deze fasen.
Deze Special Stages zijn ontworpen in een driedimensionaal, bolvormig formaat. Het personage navigeert over het oppervlak van een enorme, geruite bol en moet een vooraf bepaald aantal blauwe Spheres verzamelen terwijl hij bumpers en rode Spheres ontwijkt. Naarmate de duur van het level vordert, neemt de snelheid van het personage toe, waardoor het risico op een botsing met een rode Sphere groter wordt. Af en toe zijn blauwe Spheres in een vierkant patroon gerangschikt. Als het personage met succes alle blauwe Spheres aan de rand van een vierkant verzamelt, verandert het gebied in gouden Rings. Het verwerven van 50 Rings levert een extra voortzetting op, en het verzamelen van alle beschikbare gouden Rings in het level levert een "perfecte" bonus op van 50.000 punten, wat neerkomt op een extra leven.
De speler krijgt een Chaos Emerald als hij met succes alle blauwe Spheres in het level heeft verzameld. Als het personage echter contact maakt met Red Spheres, wordt het level abrupt beëindigd en keert de speler terug naar de Zone.
Bonus Stages[]
De "Gumball Machine"-Bonus Stage.
Hoofdartikel:
Bonus Stage (Sonic 3 & Knuckles)
Star Posts worden in elke Act verspreid om het opslaan van de voortgang van de speler te vergemakkelijken. Bovendien, als de speler minstens 50 Rings heeft verzameld en interactie heeft met een Star Post, zal erboven een stralende halo van sterren verschijnen. De speler kan dan door deze halo springen om de bonusfase te betreden.
De Bonus Stage bevat een grote "Gumball Machine" (kauwgomballenautomaat) waarin de speler voortdurend valt. Springs en bumpers langs de muren helpen de speler omhoog te houden, hoewel elk contact met deze elementen ervoor zorgt dat ze verdwijnen. Wanneer de speler langs de gleuf van de Gumball Machine loopt, wordt er een kauwgombal uitgedeeld met daarin een bonusitem dat de speler kan verzamelen. Potentiële bonussen zijn Shields, gouden Rings en extralevens. Bovendien zullen zwarte ballen de speler naar beneden duwen, terwijl transparante ballen geen inhoud hebben. De fase eindigt wanneer de speler van de onderkant van het scherm valt.
Perfect Bonus: 50.000 punten na verzameling van elk Ring.
Einde-van-zone-telling[]
Ring Bonus: 100 punten per Ring.
Time Bonus
< 0:59: 50.000 punten.
1:00 - 1:29: 10.000 punten.
1:30 - 1:59: 5.000 punten.
2:00 - 2:29: 4.000 punten.
2:30 - 2:59: 3.000 punten.
3:00 - 3:29: 1.000 punten.
3:30 - 9:58: 100 punten.
exact op 9:59: 100.000 punten.
Ontwikkeling[]
Conceptie[]
Europeese logo voor Sonic the Hedgehog 3 (Sonic 3).
Tegen 1993 steeg Sega's nieuwe mascotte Sonic the Hedgehog alsmaar in de populariteit vervolgens de uitgaves van Sonic the Hedgehog in 1991 en zijn opvolger in 1992. Het meeste van de Japanners aanboord van het Amerikaanse Sega Technical Institute (STI) vertrokken terug naar hun thuisland na hun werk op Sonic the Hedgehog 2 terwijl enkelen, ontwerper Hirokazu Yasuhara en programmeur Yuji Naka, bleven om een mogelijke vervolg te bedenken.[10]
Nadat hij uiteindelijk terugging naar Japan voor een meeting met Sega of Japan-leidinggevenden keerde Naka terug naar de Verenigde Staten, de 'beste omgeving' om, met voldoende motivatie, een nieuw en ambitieuzere vervolg op Sonic the Hedgehog 2 te ontwikkelen.[11] Naka stelde samen met Yasuhara een volledig Japanse team op rekeninghoudend met de culturele complicaties die te pas kwamen bij de ontwikkeling van de voorganger.[12] Er werd tevens gevraagd om een vermeerdering van ontwikkelaars, wat Sega wel moest gezien dat ze zichzelf dun hadden gerekt en dus slechts een paar nieuwe rekruten konden introduceren, met name Takashi Iizuka, een toekomstige vaste medewerker en het huidige Sonic Team-hoofd.[10][13][14] Twaalf man werkte aan het project[13] terwijl een Amerikaanse team aan een ander origineel project bezig waren.[14]
Ontwikkeling voor Sonic the Hedgehog 3 begon in januari 1993 in een aparte sectie van het STI met speciale veiligheidspassen. Sommige Amerikanen waren teleurgesteld dat ze aan het Japans-exclusieve project niet voldoende konden bijdragen, maar deden dat wel tijdens de ontwikkeling.[10][15] Naka de producent en Yasuhara de producent[16] waren de belangrijkste makers van het ontwerpdocument en het releaseschema van de game. Naka koos het meeste van het team uit terwijl STI-directeur Roger Hector ontwikkeling overzag.[2]
Sonic 3D[]
De Special Stages zijn al wat overblijft van het "Sonic 3D"-concept.[11]
— Yuji Naka over vroege Sonic 3-concepties, Juni 2011 op Joypolis[11]
Na het succes van de vorige twee delen in de serie, die 2D side-scrollers waren, wilde het ontwikkelingsteam aanvankelijk een 3D-videospel maken onder de werktitel "Sonic 3D". Het plan omvatte het gebruik van de Sega Virtua Processor (SVP), een chip die is ontworpen om polygonale weergave mogelijk te maken en oorspronkelijk ontwikkeld om Sega's arcadehit Virtua Racing over te zetten naar de Sega Mega Drive. Technische demo's en mock-ups zijn geproduceerd door Yuji Naka en kunstregisseur Kunitake Aoki, met een low-poly Sonic die door een isometrische gameplay-omgeving navigeert binnen een klein bolvormig veld.
Ondanks maanden van intensieve ontwikkeling vond het team de resultaten onbevredigend. Uitdagingen zoals tegenstrijdige releaseschema's en de hoge kosten van de SVP-chip onderstreepten de onpraktischheid van het nastreven van de 3D-game. Bijgevolg keerden de ontwikkelaars in juni 1993 terug naar de 2D-gameplaystijl van de vorige titels.[10][12][13][11] Elementen uit de 3D-experimenten werden later hergebruikt voor de Special Stages van het videospel, terwijl het concept van een isometrische 3D-game uiteindelijk werd gerealiseerd in Sonic 3D Blast in 1996.
Ontwerpfase[]
Yuji Naka onthulde dat het ontwikkelingsteam van mening was dat Sonic the Hedgehog 3 een ingewikkeldere verhaallijn nodig had, waardoor de reikwijdte van het project aanzienlijk werd uitgebreid. Als gevolg hiervan werden de Acts ontworpen om drie keer groter te zijn dan die in Sonic the Hedgehog 2.[17] Het ontwikkelingsproces, uitgevoerd in de Verenigde Staten, omvatte talloze speltestsessies met focusgroepen van kinderen, waardoor de ontwikkelaars de meest uitdagende en plezierige aspecten van het spel konden identificeren.[13]
There were a lot of ideas that had been brainstormed up, but had not been used in Sonic 2. In addition, many more ideas started to pour out during the creative process... [...] The team brainstormed up two games' worth of material initially and it was decided, before the Alpha stage I think, that it would make sense to split it into two games.
Er waren veel ideeën waarover was gebrainstormd, maar die nog niet waren gebruikt in Sonic 2. Bovendien kwamen er nog veel meer ideeën naar boven tijdens het creatieve proces... [...] Het team brainstormde over twee games' aanvankelijk aan materiaal en er werd, denk ik, vóór de Alpha-fase besloten dat het zinvol zou zijn om het in twee games op te splitsen.
„
— Roger Hector (uitvoerend coördinator) over de concepten gebruikt in het spel[14]
Verschillende concepten die niet in Sonic the Hedgehog 2 werden gebruikt, zijn opnieuw bekeken voor Sonic 3.[14]Yasuhara introduceerde samen met twee juniorontwerpers unieke decorstukken om elke Zone een eigen karakter te geven. Angel Island Zone liet zich bijvoorbeeld inspireren door het echte Angel Island, gelegen voor de kust van San Francisco, waar de STI was gevestigd. IceCap Zone is geïnspireerd op de snowboardactiviteiten van het team.[10] Het project evolueerde snel naar een verzameling van meer dan tien uitgestrekte zones, waarvoor een cartridge van 24 megabit nodig was. In de alfafase van de ontwikkeling werd het duidelijk dat het spel in delen moest worden verdeeld.[14] Ondanks deze uitdagingen werden de ontwikkelaars aangemoedigd om zich te concentreren op creativiteit in plaats van op hardwarebeperkingen, in het vertrouwen dat er een oplossing zou worden gevonden.
De luchtschipbombardementscène van Angel Island Zone Act 2; het gebrek aan bomen dient om ruimte te maken voor het schip.[10]
Angel Island Zone viel op door zijn unieke decorstukken, zoals de openingsscène van Act 1 en het luchtschipbombardement in Act 2, geconceptualiseerd door Iizuka. Sommige scènes vereisten innovatieve oplossingen; Het luchtschip in de bombardementscène was bijvoorbeeld te groot om met sprites te worden weergegeven, en de jungle-achtergronden gebruikten twee lagen. Om ruimte te bieden aan het luchtschipkunstwerk heeft het team tijdens de scène de planten uit deze lagen verwijderd. Daaropvolgende scènes, zoals het bosgedeelte met de baas van de Act, gebruikten de sprite-laag om extra bomen te introduceren, waardoor de diepte van de bosomgeving werd vergroot.
De drie Mega Drive-spellen hadden elk een aparte kunstregisseur, wat resulteerde in variaties in de kunststijl. Voor Sonic the Hedgehog (1991) creëerde Naoto Ohshima een CGI-geïnspireerde esthetiek met veelhoekige elementen en geruite patronen. Yasushi Yamaguchi regisseerde de kunst voor Sonic the Hedgehog 2. Voor Sonic the Hedgehog 3 was Kunitake Aoki, die eerder had bijgedragen aan Sonic 2, de kunstregisseur. Aoki wilde de nieuwe game een meer eigentijdse uitstraling geven, als weerspiegeling van de technologische vooruitgang sinds de CGI van de jaren tachtig. De kunststijl van Sonic 3 omvatte texturen en gesimuleerde verlichting, terwijl de veelhoekige vormen en patronen behouden bleven, consistent met eerdere titels.
De pixelkunst in Sonic the Hedgehog 3 is voornamelijk gemaakt met traditionele tekenmethoden, pixel voor pixel. De komst van 3D-technologie heeft echter een deel van het sprite-ontwerp beïnvloed, met tools als Amiga, Mac en met name Softimage 3D, dat werd gebruikt in films als Jurassic Park (1993). Takashi Yuda, de ontwerper van het hoofdpersonage, heeft de sprites van Sonic herwerkt om hem een meer "3D" uiterlijk te geven.[10]
Om een nieuwe rivaal voor Sonic te introduceren, brainstormde het team over verschillende ontwerpen, waarbij gebruik werd gemaakt van focusgroepen om de voorkeuren van Amerikaanse kinderen te peilen.[13] Er werden acht mogelijke ontwerpen overwogen, waarvan de meest populaire dreadlocks hadden.[12] Een wedstrijd binnen de STI beoordeelde gedurende een maand bijna honderd ontwerpen die door Amerikaanse leidinggevenden waren ingezonden. Uiteindelijk werd Takashi Yuda's ontwerp voor een personage genaamd "Knuckles" geselecteerd.[11]Knuckles the Echidna is gemaakt met onderscheidende kenmerken, waaronder Rastafari-kleurige schoenen en klimknokkels, die een contrast vormen met Sonic. Zijn ontwerp, inclusief een witte halve maan op zijn borst die de maan symboliseert, was bedoeld als aanvulling op Sonics zonachtige ronde buik.[10]
Splitsing[]
Een promo de Sonic 3-speeltjes van McDonald's, wat er uiteindelijk toe leidde dat de game in tweeën werd gesplitst om de deadline te halen.
Voortbouwend op het succes van de "Sonic 2sday"-campagne, wilde Sega de traditie van het uitbrengen van een nieuwe Sonic-game tijdens de feestdagen in stand houden. Begin 1993 werd het echter tijdens de jaarlijkse planningsbijeenkomst van Sega of America duidelijk dat Sonic the Hedgehog 3 zijn releaseschema zou missen. Als reactie daarop stelde het management van Sega voor dat de Amerikaanse personeel van het Sega Technical Institute (STI) een kleiner spin-off-spel zou ontwikkelen dat als tijdelijke aanduiding zou dienen, wat leidde tot de creatie van Sonic Spinball. Deze strategie zou de Sonic 3-ontwikkelaars extra tijd geven om hun project te voltooien.[10] Kort daarna deed zich echter een nieuwe uitdaging voor: Sega had een grote promotiecampagne met McDonald's gepland om de release van het spel te ondersteunen, te beginnen op 4 februari 1994, met een investering van meer dan twee miljard yen.[12][11] De steeds groter wordende reikwijdte van Sonic the Hedgehog 3 vertraagde de voltooiing ervan nog verder, en de hele game zou alleen passen in een cartridge van 32 megabit uitgerust met NVRAM, een optie die onbetaalbaar zou zijn.[3][13]
Het Level Select-menu van Sonic the Hedgehog 3 met eigenaardigheden die niet aanwezig zijn in het uiteindelijke spel, zoals Flying Battery Zone dat tussen Carnival Night Zone en IceCap Zone in zit, de naam "Mushroom Valley Zone" en Sandopolis Zone dat na Launch Base Zone volgt.
Toen de deadline van februari 1994 naderde, waren de ontwikkelaars genoodzaakt het spel in twee delen te verdelen. Het eerste segment, genaamd "Sonic 3A," zou worden uitgebracht in combinatie met de McDonald's-promotie, terwijl het tweede segment, "Sonic 3B", de resterende niveaus zou omvatten. De complete ervaring, ook wel "Sonic 3C" genoemd, is ontworpen om beide segmenten te omvatten. Om de aantrekkingskracht van het spel te maximaliseren, werd Knuckles the Echidna, een belangrijk verkoopargument, gereserveerd voor Sonic 3B. In Sonic 3A werd ter compensatie een Competition-modus geïntroduceerd. Sommige zones die oorspronkelijk gepland waren voor Sonic 3A, waaronder Flying Battery Zone (oorspronkelijk tussen Carnival Night Zone en IceCap Zone), werden overgebracht naar Sonic 3B, een feit dat tot uiting komt in het uiteindelijke Level Select-menu. Sonic 3A is ontwikkeld voor een cartridge van 16 megabit en biedt voldoende geheugen voor verbeterde graphics. De cartridge bevatte ook een ferroelektrische RAM-chip, waardoor spelers hun voortgang konden opslaan.[10] Door de splitsing kregen de ontwikkelaars meer tijd om het tweede deel te verfijnen, en er werd verwacht dat het uitbrengen van twee afzonderlijke games winstgevender zou zijn.[11]
The cartridge sizes were limited in space, so we were finding out that not only did we have these obligations to get the content out at a certain time, but we also couldn't get this massive game that we wanted to make onto the space that the cart would allow.
De cartridgeformaten waren beperkt in ruimte, dus kwamen we erachter dat we niet alleen deze verplichtingen hadden om de inhoud op een bepaald tijdstip uit te brengen, maar dat we dit gigantische spel dat we wilden maken ook niet op de ruimte konden krijgen die we wilden maken. de wagen zou het toelaten.
„
— Takashi Iizuka over wat opgelost zou worden met lock-on technology[18]
De ontwikkeling van Sonic the Hedgehog 3 werd eind 1993 voltooid. Hierna onderzocht het team methoden om de twee cartridges te integreren om ervoor te zorgen dat het eindproduct een samenhangende ervaring zou opleveren. Een medewerker van Sega of America stelde het idee voor van een "lock-on"-cartridge, een technologie die voorheen werd gebruikt om nieuwe inhoud aan bestaande games toe te voegen. Het team paste dit concept van lock-on technology snel aan en herzag op het laatste moment de Sonic 3A-code om compatibel te zijn met de aanstaande lock-on-cartridge. Bijgevolg werd Sonic 3A uitgebracht onder de titel Sonic the Hedgehog 3, terwijl Sonic 3B later werd gelanceerd als Sonic & Knuckles. De gecombineerde ervaring van Sonic 3C werd op de markt gebracht als Sonic the Hedgehog 3 & Knuckles.
Promotioneel[]
Sonic 3 Commercial 1994 -2
Amerikaanse advertentie dat de term "Hedgehog Day" gebruikt.
Voor de Noord-Amerikaanse release van Sonic the Hedgehog 3 kwam het spel uit op 2 februari 1994, 22 dagen voor de Europeese uitgave, dezelfde dag als het Amerikaanse Groundhog Day-feestdag. Promotionele advertenties hernoemde de feestdag humoristich tot "Hedgehog Day" ("Egeldag").
Sonic promoot Sonic the Hedgehog 3 voor de Sega Genesis, Life Savers.
In Japan werd de game op dit moment niet uitgebracht vanwege het ontbreken van een McDonald's-promotie daar in februari. Zonder enige tijdsdruk waren de ontwikkelaars van plan een exclusieve editie uit te brengen met de levels van Sonic 3 en de levels die naar Sonic & Knuckles waren verplaatst. Kopieën van het spel uit de andere regio's werden echter onofficieel naar de Japanse markten verscheept, waardoor Sega gedwongen werd het concept op te geven en de titel op 27 mei 1994 uit te brengen.[10]
Muziek[]
Het uitgebreide aantal Zones in Sonic the Hedgehog 3 maakte een even grootse soundtrack noodzakelijk. De eerste tweeSonic-games bevatten muziek gecomponeerd door Masato Nakamura van de band Dreams Come True. Toen de royalty's van Nakamura echter steeds problematischer werden, koos Sega of Japan ervoor om zijn eigen geluidsteam in dienst te nemen, aangevuld met een tiental muzikanten van Cube Corp., een in Japan gevestigd bedrijf.[10]
Een extra opmerkelijke figuur voegde zich bij de selectie muzikanten: Michael Jackson. De popster, die eerder met Sega had samengewerkt aan zijn game Michael Jackson's Moonwalker, toonde interesse om bij te dragen aan Sonic 3. Rond het voorjaar van 1993 kreeg Jackson, een zelfverklaarde fan van Sonic, de kans aangeboden[19] of proactief gezocht om muziek voor het videospel te componeren. Het ontwikkelingsteam accepteerde zijn betrokkenheid enthousiast. Jackson schakelde toetsenist Brad Buxer in, die met hem had samengewerkt tijdens de Dangerous World Tour, om te helpen bij het project. Samen met een team van vier andere muzikanten en engineers creëerden ze in totaal eenenveertig tracks voor de Sega Mega Drive, inclusief uitgebreide beatboxing-samples van Jackson.[19] Hieraan werden er talloze uren aan besteed totdat het team tevreden was gesteld.[10] Buxer merkte op dat Jackson, in tegenstelling tot sommige rapporten, persoonlijk aan slechts één van de nummers werkte en de rest op verzoek van Jackson aan Buxer overliet.[20][21]
Halverwege 1993 raakte Jackson verwikkeld in controverses in de media vanwege beschuldigingen van seksueel misbruik van kinderen. Deze situatie bracht hem ertoe het Sonic 3-project te verlaten om zijn tour voort te zetten, hetzij vanwege ontevredenheid over de uiteindelijke muziek, hetzij vanwege de beschuldigingen.[20] Bijgevolg werd Jackson niet vermeld in het spel. Ondanks dat de ontwikkeling op dat moment ver gevorderd was, was de muziek van Jackson al in het spel geïntegreerd.[14]Howard Drossin, een muzikant bij STI die had verwacht samen te werken met Jackson,[19] kreeg de taak om de soundtrack snel te herschikken. Niettemin bleven er sporen van Jacksons invloed bestaan; veel nummers bevatten nog steeds samples van zijn stem, en bepaalde stukken, zoals de muziek voor Carnival Night Zone, vertoonden overeenkomsten met zijn nummer "Jam." Bovendien leek de muziek voor IceCap Zone op "Hard Times," een nog niet uitgebracht nummer van The Jetzons, een band waarmee Buxer geassocieerd was.[20] Ondanks deze uitdagingen waren de ontwikkelaars uiteindelijk tevreden met de uiteindelijke soundtrack.[14] Drossin zou de muziek componeren voor Sonic & Knuckles.
Verklaringen over de betrokkenheid van Jackson zijn in de loop van de tijd aanzienlijk gevarieerd. Sega heeft zijn bijdrage consequent ontkend,[20][19] waarbij senior medewerkers als Tom Kalinske, de toenmalige president van Sega of America, beweerden dat er geen formele contracten waren gesloten en dat Jackson geen echte betrokkenheid had. Er is gespeculeerd dat de samenwerking plaatsvond zonder de goedkeuring van Sega, aangezien er geen bevestiging is van hogerhand.[22]Naoto Ohshima, mede-maker van Sonic, gaf aan dat Jackson een demotape voor de game had opgenomen, die Sega niet kon gebruiken vanwege de daaropvolgende controverse.[23] Roger Hector erkende aanvankelijk de samenwerking en beweerde in 2007 zelfs dat het team van Jackson een soundtrack voor de hele game had gemaakt,[14] maar werd later minder openhartig over de details vanwege bezorgdheid over de vertrouwelijkheid.[22] Begin 2009 onthield Yuji Naka zich eveneens van het bespreken van de kwestie, maar hintte op een mogelijke toekomstige onthulling.[24] Buxer en andere leden van Jacksons team beweerden dat hun muziek was opgenomen in het uiteindelijke videospel,[19] hoewel Hector beweerde dat de muziek helemaal opnieuw was gemaakt en dat Jacksons nummers buiten STI nooit te horen waren.[14]
Het verschil tussen de originele "Launch Base Zone Act 1" en de versie gebruikt in Sonic Origins. Het Sonic Origins-lied is gebaseerd op de versie gebruikt in Sonic & Knuckles Collection.
Andere nummers voor Sonic the Hedgehog 3 zijn gecomponeerd door Sega's eigen geluidsteam, waaronder gitarist Jun Senoue, die later een prominente componist voor de serie zou worden. Sommige nummers zijn vervangen in de PC-poort van Sonic & Knuckles Collection en de remaster in Sonic Origins. Deze vervangingen bleken afkomstig te zijn van een prototype van Sonic 3 van 3 november 1993, wat suggereert dat ze aanvankelijk deel uitmaakten van het spel voordat ze in de definitieve release werden vervangen door Jacksons muziek.[25] Er is opgemerkt dat Sonic 3 & Knuckles zelden opnieuw is uitgebracht na de dood van Jackson in 2009,[26] met speculaties dat juridische problemen een factor zouden kunnen zijn.[25] Hierop werd gezinspeeld toen AtGames, betrokken bij de ontwikkeling van de Sega Mega Drive Mini, aangaf dat de game om deze reden niet in de bibliotheek van de console was opgenomen.[27]
↑Grant, Christopher
(14 april 2018). Sega Genesis Mini (aka Mega Drive Mini) announced. Polygon. Opgehaald op 25 juli 2024. "Asked whether Sonic 3 will be included, AtGames replied that it wouldn't be included because it 'has license issues with the music.'"
links/rechts
/
/
